NOCLEGI
ROZKŁADY
Polski kapista
fot. Jesienne drzewa/Wikimedia Commons (Marcin Samlicki (1878-1945) - www.muzeum.bochnia.pl)
Marcin Franciszek Samlicki (ur. 23 października 1878 w Bochni, zm. 25 czerwca 1945 tamże) – polski malarz, kolorysta.
REKLAMA
Marcin Franciszek Samlicki – polski malarz, kolorysta.
W 1911 r. brał udział w wystawie Niezależnych, gdzie jego nowatorskie podejście do gry barw i światła zyskało uznanie krytyków. W 1912 r. przeniósł się do Paryża, gdzie kontynuował swoje studia malarskie w Académie de la Grande Chaumière i zgłębiał tajniki malarstwa dawnych mistrzów. Tam poznał polskich malarzy emigrantów, takich jak Olga Boznańska i Tadeusz Makowski, i stał się częścią paryskiej bohemy.
Podczas I wojny światowej został internowany w obozie na południu Francji z powodu austro-węgierskiego paszportu. W 1928 r. powrócił do Polski i osiedlił się w Bochni. W 1931 r. był współzałożycielem Grupy Dziesięciu wraz z Teodorem Grottem i Wlastimilem Hofmanem. Samlicki był także jednym z twórców kabaretu Zielony Balonik w krakowskiej Jamii Michalika i wykładowcą na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie od 1936 r.
Zginął tragicznie tuż po zakończeniu II wojny światowej, gdy został rozjechany przez samochód żołnierzy radzieckich na ulicy Kazimierza Brodzińskiego w Bochni. Dziś w miejscu tym znajduje się obelisk poświęcony jego pamięci. Grób Samlickiego znajduje się na cmentarzu przy ulicy Orackiej w Bochni, pod jaworem, który sam Samlicki zasadził na grobie swoich rodziców.
W swojej twórczości coraz częściej skupiał się na przedstawianiu swojego rodzinnego miasta Bochni oraz jego najbliższego otoczenia, takie jak Łapczyca, Nowy Wiśnicz i dolina Raby. W roku 1931 przy udziale T. Grotta, V. Hofmana i właśnie Samlickiego powstała w Krakowie Grupa Dziesięciu. Od 1936 r. był także wykładowcą na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Niestety, tragicznie zginął tuż po zakończeniu II wojny światowej, gdy został potrącony przez samochód żołnierzy radzieckich na ulicy Kazimierza Brodzińskiego w Bochni, gdzie obecnie znajduje się obelisk upamiętniający jego osobę. Grób Samlickiego znajduje się na cmentarzu w Bochni obok jawora, który sam Samlicki miał posadzić na grobie swoich rodziców.
Ulica w miasteczku
Mężczyzna z papierosem
Z życiorysu
Ukończył gimnazjum w Bochni, a następnie studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, gdzie był uczniem Józefa Unierzyskiego i Józefa Mehoffera. W 1908 r. wziął udział w kursach krajobrazu organizowanych przez Jana Stanisławskiego. W tym samym roku wyjechał w podróż, odwiedzając Wiedeń i Włochy. Dwa lata później, w 1910 r., wyjechał ponownie, tym razem odwiedzając Monachium, Berlin, Brukselę i Antwerpię.W 1911 r. brał udział w wystawie Niezależnych, gdzie jego nowatorskie podejście do gry barw i światła zyskało uznanie krytyków. W 1912 r. przeniósł się do Paryża, gdzie kontynuował swoje studia malarskie w Académie de la Grande Chaumière i zgłębiał tajniki malarstwa dawnych mistrzów. Tam poznał polskich malarzy emigrantów, takich jak Olga Boznańska i Tadeusz Makowski, i stał się częścią paryskiej bohemy.
Podczas I wojny światowej został internowany w obozie na południu Francji z powodu austro-węgierskiego paszportu. W 1928 r. powrócił do Polski i osiedlił się w Bochni. W 1931 r. był współzałożycielem Grupy Dziesięciu wraz z Teodorem Grottem i Wlastimilem Hofmanem. Samlicki był także jednym z twórców kabaretu Zielony Balonik w krakowskiej Jamii Michalika i wykładowcą na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie od 1936 r.
Zginął tragicznie tuż po zakończeniu II wojny światowej, gdy został rozjechany przez samochód żołnierzy radzieckich na ulicy Kazimierza Brodzińskiego w Bochni. Dziś w miejscu tym znajduje się obelisk poświęcony jego pamięci. Grób Samlickiego znajduje się na cmentarzu przy ulicy Orackiej w Bochni, pod jaworem, który sam Samlicki zasadził na grobie swoich rodziców.
Twórczość
Tworzył pejzaże, wykorzystując różne techniki, takie jak olejne malowanie i różne techniki graficzne, w tym drzeworyt i suchą igłę.W swojej twórczości coraz częściej skupiał się na przedstawianiu swojego rodzinnego miasta Bochni oraz jego najbliższego otoczenia, takie jak Łapczyca, Nowy Wiśnicz i dolina Raby. W roku 1931 przy udziale T. Grotta, V. Hofmana i właśnie Samlickiego powstała w Krakowie Grupa Dziesięciu. Od 1936 r. był także wykładowcą na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Niestety, tragicznie zginął tuż po zakończeniu II wojny światowej, gdy został potrącony przez samochód żołnierzy radzieckich na ulicy Kazimierza Brodzińskiego w Bochni, gdzie obecnie znajduje się obelisk upamiętniający jego osobę. Grób Samlickiego znajduje się na cmentarzu w Bochni obok jawora, który sam Samlicki miał posadzić na grobie swoich rodziców.
Ulica w miasteczku
Mężczyzna z papierosem
PRZECZYTAJ JESZCZE
